توافقنامه هسته‌ای ایران با کشورهای 5+1 را برای صلح منطقوی به فال نیک میگیریم.

پس از پیروزی انقلاب در ایران تنشهای خونینی در کشورهای نزدیک ایران رخداد که بسیاری از این منازعات خانمان سوز ریشه در تنش بین ایران و امریکا داشت. به خصوص در سالهای اخیر سیاستهای تنشزایی بیشتر در ایران روی دست قرار گرفت.

 در این دوره‌های اخیر در سیاست‌های خارجی و داخلی ایران تنش و کشمکش زیادی راه افتاد و عوارض آن دامن بسیاری از کشورها را گرفت. به طوری این کشور علاوه بر تعقیب سیاست‌های تنشزایی با امریکا و بریتانیا با کشورهای عربی نیز تنش و کشمش سیاسی را در پیشگرفت. در این راستا در کشورهای حواشی ایران مانند سوریه، بحرین و یمن جنگهای خونینی درگرفت و شهرهای فراوانی را ویران، مردمان آن را یا آواره کرد و یا به خاک و خون کشاند.

سیاست تنش با عربها به هیچ کشور از کشورهای مسلمان منفعتی ندارد، جز اینکه آسیبی بیشتری به مردم مسلمان وارد کند، هیچ فایده‌ای بر آن متصور نیست. با پیگیری عوامل تنش برانگیز هیچ مسلمان سنی مذهب با گرایش وهابی گری به میانه روی روی نخواهد آورد. بلکه عوارض آن پایمال شدن مردم بیدفاع چیزی دیگری نخواهد بود. پس از سیاست تنش احساس امنیت مردم بسیاری از کشورهای منطقه کاهش یافت.

در کل تعقیب سیاست تنش به زیان مسلمانان است چه این سیاست در برابر جهان غرب باشد و چه در برابر مسلمانان تندرو. امید است پس از این توافق رابطه تنشزای به صلح طلبی تبدیل گردد، کشورهای مسلمان به صلح حقیقی برسند. به برکت صلح منطقوی کشورما افغانستان نیز از عوارض این تنش‌های مصئون گردد.