مراکز فرهنگی شهر پنجاب توابع آن / اشاره گذرا به سیر تاریخی مدرسه شیخ شهید علی حسین نطاق (ره) (بخش اول)

اشاره گذرا بر سیر تاریخی مدرسه شیخ شهید حجت الاسلام و المسلمین علی حسین نطاق(ره) (بخش اول)

ولسوالی پنجاب مراکز علمی فرهنگی متعددی دارد. در این منطقه مدارس علمی کهن و مکاتب دولتی بسیار با سابقه مناسب و مرکز تحصیلاتی متوسطه لیلیه و روزانه موجود است. البته مکاتب لیلیه آن در زمان حکومت شاهی تأسیس گردید و پس از دوران جنگ تعطیل گردید تا به حالا فعال نشده است. فعلا می‌خواهیم در باره مدرسه دینی که در نزدیکی مراکز اداری دولتی مرکز پنجاب قرار دارد گزارشی ارائه نماییم. شرح و تفصیل از این مدرسه و سایر مراکز فرهنگی این منطقه برای فرصت دیگر باشد.

این مدرسه، مدرسه شیخ شهید حجت الاسلام و المسلمین علی حسین نطاق(ره)‌ می‌باشد که در فاصله حدود سه کیلو متری مرکز شهر پنجاب و مراکز اداره‌های دولتی، در منطقه خم علیا قرار دارد. این مدرسه در اواسط دهه چهارم 1300 به کوشش این عالم نجفی و تعدادی از علمای منطقه تأسیس و تهداب گذاری گردید. به طوری که گفته می‌شود وی زمین این مدرسه را از کلان منطقه با پول شخصی اش به صورت ملک شخصی خرید کرده و روی آن مدرسه بزرگی را که مساحت آن به صورت دقیق فعلا به خاطرم نیست، پایگذاری می‌کند. این عالم دینی که در آن سالها تازه از حوزه پربرکت نجف برگشته بوده همراه مردمان مؤمن آن خطه با شوق و شور خاصی در اکمال عمارت و ساختمان این مدرسه تلاش می‌کرند.

نگارنده پیرمردانی روشن ضمیری را به یاددارم که خاطره شان را از ساخت مدرسه شیخ شهید با چه حرارتی یاد می‌کردند. مردمانی که بسیاری از آنها در فاصله 20 تا 30 کیلو متری حتی دورتر از آن زندگی می‌گردند می‌گفتند: ما صبح زود به صورت عاشقانه با ابزار و سایل و حیوانات لازم برای تهیه مصالح دیوار قلعه‌گونه مدرسه همراه با مواد خوراکی کارگران که غالبا پتیرِ مغزی، چای و بوره و نیز علوفه برای حیوانات مورد نیاز برای نقل انتقال خاک یا جغول گل برای دیوار و یا انتقال چوب برای پوشش اتاق‌ها و حسینیه و پرچال روی دیورها، حرکت می‌کردیم و مسیر را پیاده طی می‌کردیم. این عمل آنان تا تکمیل مدرسه ادامه داشت. مؤمنین از نقل خاطره شان در سهم گیری اعمار مدرسه دینی احساس مسرت داشتند و این احساس را به گونه‌ای بیان می‌کردند که انگار از ته دل معتقد بودند که این کارهای شان ذخیره‌ای گرانبهایی برای عالم آخرت شان هست. شکی نیست که این مدرسه مبارکه هم برای شیخ شهید و هم برای کسانی در ساخت و فعال شدن آن سهم داشتند ذخیره خوب و باقیات الصالحات و صدقه جاریه می باشد.

این مدرسه در اواخر دهه چهارم و دهه پنجم یعنی از سالهای 47 به بعد تا سال 60 فعال بوده به طوری که بسیاری از علمای حاضر در پنجاب و ولسوالیهای همجوار در آن تحصیل کرده‌اند. در کنار دروس معمول مدرسه دینی از ادبیات و عرب و فقه و اصول و غیره، مجالس بسیار با شکوه خطابه و وعظ در روزهای پنج شنبه‌ها در این مدرسه برگزار می‌گردید. اهالی منطقه اعم از مرد و زن با سنین مختلف و اکثریت قریب به اتفاق کارمندان دولتی شهر پنجاب و مدیران، معلمین مکاتب لیلیه و لیسه همراه با شارگردان در این مراسم به صورت مدام شرکت می‌کردند. گستردگی شرکت کنندگان از یک طرف و خطابه دلنشین و مخصوصا روضه‌های سوزناک و بی‌نظیر شیخ شهید حرارت و گرمی ویژه‌ای به این مراسم می‌بخشید به طوری که نه تنها گزارش با واسطه آن توسط من بلکه گزارش بی‌واسطه آن توسط افرادی که تجربه حضور در آن جا را داشتند نیز نمی‌تواند آن حال و هوا را حکایت کند. البته این مدرسه پس از سالهای اول جنگ در فواصل مختلف گاهی فعال و گاهی نیمه فعال بوده و در این اواخر نیز توسط فرزند آن شیخ شهید فعال گردیده است.  ادامه دارد ...

عزیز اله مفید 27/03/1394 برابر با 29 شعبان المعظم 1436 هـ.ق.

این سایت از نظرات شما است استقبال می‌کند.