مراکز فرهنگی شهر پنجاب و توابع آن / سرگذشت مدرسه شیخ شهید حجت الاسلام و المسلمین علیحسین نطاق(ره) (بخش دوم)
همانطور
که در بخش نخست گذشت در مرحله اول این مدرسه از اواخر 1340 تا سال 1357 فعال بود.
در این مدت عالمان و طلابی بسیاری از
مناطق پنجاب، ورس و سایر مناطق که در منطقه به ارائه خدامات علمی به مردم آن سامان
مشغول بودند و هستند، تعلیم یافته این مدرسه و از طلاب شیخ شهید نطاق بودند.
اینک به صورت گذرا در باره سرگذشت این مدرسه از سال 1357 به بعد مطالبی ارائه میگردد و تفصیل تاریخچه این مدرسه و برکات و نتایج آن ان شاء الله به صورت مستند در آینده تهیه تقدیم میگردد.
بعد از اتفاق کودتای سال 1357 افغانستان کمتر روی آرامش و امنیت را دید؛ به تبع فروریختن اوضاع عادی کشور ولسوالیهای ولایت بامیان نیز از این امر مستثنا نبود. ایادی دولت کمونیستی ترکی که تجربه حکومتداری با ثبات را نداشتند، فکر میکردند با رفتارهای استالینی میتوان کشور را تسخیر و مخالفین را با قتل عام خاموش کرد. این وضعیت باعث شده که دستگاههای دولتی در بیشتر مناطق مأمور میگردد تا عالمان دینی را زندانی کرده و یا به قتل برسانند. به تدریج جو رعب، وحشت، اختناق و سرکوب گری حاکم گردید. بسیاری از عالمان دینی راهی زندان شدند، تعدادی به قتل رسیدند. این شرایط باعث تعطیلی بسیاری از مدارس دینی از جمله مدرسه شیخ شهید نطاق گردید.
در فاصله سالهای 1357 تا 1365 مؤسس و متولی مدرسه مذکور حجت الاسلام و المسلمین شیخ شهید علی حسین نطاق همانند بسیاری از علمای افغانستان به درجه رفیع شهادت نایل آمد. در این فاصله زمانی مصیبتهای فراوانی بر مردم افغانستان و به خصوص جامعه تشیع وارد گردید به طوری که بسیاری از نخبگان علمی و افرادنامدار هزاره از دست رفت. به این جهت مدرسه شیخ نطاق در این مدت زمان تعطیل بود.
اما در سال 1365 برخی از طلاب شیخ شهید نطاق که در حوزهای علمیهی ایران کوج کرده بودند، برگشتند و دوباره به بازگشایی این مدرسه اقدم کردند. هرچند در آن زمان بین مجاهدین از مدارس دینی چندان حمایت مجدانه صورت نمیگرفت، تمام توجهات و امکانات به سمت بخش نظامی و اداری متمرکز بود با این حال این مدرسه مجددا فعال گردید.
در اوایل سالهای فعالیت مجدد مدرسه شیخ شهید نطاق عمده مسئولیت اداره و وظیفه مدرسی آن به دوش حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ غلام حسین عارفی که پس از تعطیل شدن این مدرسه به ایران مسافرت کرده بود و به مدت حدود ده سال به صورت مجدانه در حوزه عملیه قم درس خوانده بود، قرارداشت. ایشان در مدت کوتاهی در این مدرسه پر برکت شاگردان نسبتا کوشا، مستعد و درسخوانی را از بین جامعه متدین منطقه آماده کرد و اکثر آنها جذب حوزههای علمیه بزرگ قم و مشهد گردیدند.
اشاره گذرا به سیر تاریخی مدرسه شیخ شهید حجت الاسلام و المسلمین علی حسین نطاق(ره) بخش دوم
همانطور که در بخش نخست گذشت در مرحله اول این مدرسه از اواخر 1340 تا سال 1357 فعال بود. در این مدت عالمان و طلابی بسیاری از مناطق پنجاب، ورس و سایر مناطق که در منطقه به ارائه خدامات علمی به مردم آن سامان مشغول بودند و هستند، تعلیم یافته این مدرسه و از طلاب شیخ شهید نطاق بودند.
اینک به صورت گذرا در باره سرگذشت این مدرسه از سال 1357 به بعد مطالبی ارائه میگردد و تفصیل تاریخچه این مدرسه و برکات و نتایج آن ان شاء الله به صورت مستند در آینده تهیه تقدیم میگردد.
بعد از اتفاق کودتای سال 1357 افغانستان کمتر روی آرامش و امنیت را دید؛ به تبع فروریختن اوضاع عادی کشور ولسوالیهای ولایت بامیان نیز از این امر مستثنا نبود. ایادی دولت کمونیستی ترکی که تجربه حکومتداری با ثبات را نداشتند، فکر میکردند با رفتارهای استالینی میتوان کشور را تسخیر و مخالفین را با قتل عام خاموش کرد. این وضعیت باعث شده که دستگاههای دولتی در بیشتر مناطق مأمور میگردد تا عالمان دینی را زندانی کرده و یا به قتل برسانند. به تدریج جو رعب، وحشت، اختناق و سرکوب گری حاکم گردید. بسیاری از عالمان دینی راهی زندان شدند، تعدادی به قتل رسیدند. این شرایط باعث تعطیلی بسیاری از مدارس دینی از جمله مدرسه شیخ شهید نطاق گردید.
در فاصله سالهای 1357 تا 1365 مؤسس و متولی مدرسه مذکور حجت الاسلام و المسلمین شیخ شهید علی حسین نطاق همانند بسیاری از علمای افغانستان به درجه رفیع شهادت نایل آمد. در این فاصله زمانی مصیبتهای فراوانی بر مردم افغانستان و به خصوص جامعه تشیع وارد گردید به طوری که بسیاری از نخبگان علمی و افرادنامدار هزاره از دست رفت. به این جهت مدرسه شیخ نطاق در این مدت زمان تعطیل بود.
اما در سال 1365 برخی از طلاب شیخ شهید نطاق که در حوزهای علمیهی ایران کوج کرده بودند، برگشتند و دوباره به بازگشایی این مدرسه اقدم کردند. هرچند در آن زمان بین مجاهدین از مدارس دینی چندان حمایت مجدانه صورت نمیگرفت، تمام توجهات و امکانات به سمت بخش نظامی و اداری متمرکز بود با این حال این مدرسه مجددا فعال گردید.
در اوایل سالهای فعالیت مجدد مدرسه شیخ شهید نطاق عمده مسئولیت اداره و وظیفه مدرسی آن به دوش حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ غلام حسین عارفی که پس از تعطیل شدن این مدرسه به ایران مسافرت کرده بود و به مدت حدود ده سال به صورت مجدانه در حوزه عملیه قم درس خوانده بود، قرارداشت. ایشان در مدت کوتاهی در این مدرسه پر برکت شاگردان نسبتا کوشا، مستعد و درسخوانی را از بین جامعه متدین منطقه آماده کرد و اکثر آنها جذب حوزههای علمیه بزرگ قم و مشهد گردیدند.