انقیاد مردم هزاره در انجام روزه و نماز و سفارش مستمر به آن
مردم هزاره به صورت عموم در برپایی روزه و نماز انقیاد کامل دارند. این مردم به فرزندان شان قبل از رسیدن به سن تکلیف، نحوه انجام تکالیف الهی و اعتقادات اسلامی را آموزش میدهند.هر نوجوان هزاره قبل از رسیدن به سن بلوغ به اعتقادات و احکام آشنا هست. اصولا ندانستن اصول و فروع دین برای کودکان هزاره ننگ و نقص محسوب میگردد. آنها بعد از آشنایی با اصول اعتقادات برای فراگیری احکام نماز و روزه و بسیاری از احکام تکالیف شرعی مجدانه تلاش میکنند. مثلا اگر نوجوان تازه به تکلیف رسیدهی هزازه احکامی که به ندرت برای انسان بالغ پیش میآید مانند وضوی جبیره آشنایی نداشته باشد، از خجالت آب میشوند و احیانا اگر در آموزش این نوع احکام والدین شان کوتاهی کرده باشند، هرگز آنها را نمیبخشند. به این خاطر است که آشنا نبودن مردم هزاره از همان آوان ابتدایی رسیدن به سن تکلیف به احکام ضروری امری بسیار نادر است. به این صورت مردم هزاره کودکان شان را با احکام روزه و اهمیت رعایت تمام احکام الهی مخصوصا روزه و نماز آشنا میکنند. به این خاطر است روزه و نماز بین این مردم از احترام بسیار بالایی برخوردار است و در سرزمین هزارستان شیعه، فردی وجود ندارد که در انجام عبادات واجب کاهل باشد.
همین جدیت والدین در رعایت احکام الهی و اهمیت دادن آنها به آشنایی کودکان و نوجوانان با احکام الهی و اهمیت عبادات، سبب شده شده است که بین این مردم مسلمان روزه خوار و افراد کاهل نماز وجود نداشته باشد. به این دلیل است که این مردم در مقید بودن به رعایت احکام و تکالیف شرعی نمونه هستند.
خوشبختانه نسل هزاره تا هنوز انسانهای مؤمن، معتقد و پایبند به احکام شریعت محمدی ص به بار آمدهاند. حال سؤال در این است که ما نسلهای حاضر در آشنایی فرزندان مان با اعتقادات و اصول شرعی و احکام دینی به وظیفه خود عمل کردهایم و سیره پاک آبا و اجداد مؤمن و منقادمان را ادامه دادهایم. اگر خدای نخواسته ما از این رسالت خطیرمان غفلت و کوتاهی کنیم، آن گاه است که زندگی سعادت مندانه مان کم کم رنگ مادی گری محض به خود گرفته و دیری نخواهد پایید که نسل ما نیز آن انقیاد مردم شیعه هزاره به احکام شرعی را از دست خواهد داد. بنابراین ما در این ایام ماه مبارک رمضان علاوه بر انجام تکلیف روزهداری و عبادت و عبودیت پروردگار، وظیفه آشناسازی و توصیه مستمر فرزندانمان به رعایت احکام را نیز داریم. سفارش مجدانه و مستمر فرزندان و عائله به عبادت الهی در اهمیت کمتر از نفس انجام آن نیست. خداوند متعال به رسول گرامیش حضرت ختمی مرتبت(ص) دستور میدهد: «وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها»(طه/132) خانواده ات را به برپایی نماز امر کن و خود بر انجام آن صبور باش و استقامت کن. اهمیت برپایی نماز آنقدر بالا است که میتوان از آیه شریفه فوق این طور استفاده کرد که اگر اهمیت سفارش اهل و عیال به نماز بیشتر از أداء آن توسط خود فرد نباشد، در برابری اهمیت آنها تردیدی نیست.
سر فراز باشید و عبادات تان قبول حق